เหลือบมองนาฬิกาเกือบสี่โมงครึ่งแล้ว เห็นผู้คนมากมายนั่งอยู่บนเก้าอี้เตี้ยๆ ล้อมวงแม่ค้าคนหนึ่ง ซึ่งกำลังสาละวนกับการแคะขนมปากหม้ออยู่ด้วยความชำนาญและว่องไว
ที่นี่เขาทำงานเป็นทีมดีมาก เห็นสักสี่ห้าคนได้ คนขายบัตรคิว คนทำปากหม้อ คนเก็บชาม คนตักน้ำซุปอยู่ด้านหลัง ไม่มีคนเสริฟ เพราะคนทำจะตักใส่ขนมปากหม้อทีละตัวใส่ในชามของลูกค้าที่นั่งล้อมเป็นวง ประชาสัมพันธ์บอกว่า เป็นวัฒนธรรมในการกินของชาวบ้านเมืองพนมสารคาม ทำให้เกิดความอบอุ่นและสร้างมิตรภาพระหว่างชุมชนให้แน่นแฟ้นขึ้น เป็นแนวคิดที่ดีอย่างหนึ่ง เพื่อนๆ เห็นด้วยไหมคะ
พอรับบัตรคิวพร้อมจ่ายเงิน 40 บาทแล้วก็เข้ามานั่ง รอนานพอประมาณเพราะมีลูกค้ามากกว่าสิบคน และยังมีออร์เดอร์จากนอกร้านอีก พอนั่งสักพักทางร้านก็จะตักน้ำซุปที่มีน่องไก่เล็ก (ที่จริงคือปีกไก่บน) ลูกชิ้นปลา หมูสับบดปั้นเป็นชิ้น เลือดไก่ฯลฯ ใครจะใส่อะไรก็บอกเขาได้ 
แล้วรอสักครู่ เติมเครื่องปรุง พริก น้ำปลา น้ำส้ม ฯลฯ ตามใจชอบ แล้วก็ดูแม่ค้าหยอดแป้งลงผืนผ้าที่คลุมแน่นตึงอยู่บนหม้อดินที่บรรจุน้ำเดือด เอาฝาปิดสักครู่ กะว่าพอสุกก็เปิดฝาออก ตักไส้ชนิดต่างๆใส่ลงไป แล้วใช้ไม้พายช้อนขึ้นปิดไส้เป็นตัวสวย หลังจากนั้นก็ตักใส่ชามของลูกค้า โดยมีคนจัดคิวบอกลำดับว่าจะตักใส่ชามใดก่อน
เห็นรูปแล้วน่าทานไหมค่ะ ขอกระซิปว่าอร่อยนุ่มลิ้นมากค่ะ รสชาติซุปก็เยี่ยมสมคำร่ำลือ ไม่ผิดหวังที่นั่งรอหลายสิบนาที แต่ทีมงานของร้านน่ารักมากและเป็นกันเองทุกคน หากอยากจะทานต้นตำรับก๋วยเตี๋ยวปากหม้อ ขอให้ไปชิมได้ตามนามบัตรที่เห็น ไม่ได้ค่าโฆษณาใดใดเลยนะคะ แต่เห็นว่าของเขาอร่อยจริงและมีการจัดการในร้านอย่างมีระบบดี จึงอยากเรียนเชิญไปอุดหนุนหากเดินทางไปแถวพนมสารคามค่ะ
Posts
No comments:
Post a Comment